St Petersburg, Florida

Posted by Ralf on oktober 12th, 2011 filed in Vluchtverslagen

Amerika is voor velen het mekka van general aviation; veel vliegvelden, bijna nooit landingsgeld betalen en betaalbare vliegtuighuur; dat moet goed in de oren klinken. Ik vloog al 2 keer eerder in Amerika, in Las Vegas en New York.

Deze maand was ik in Florida, the sunshine state. Altijd VFR weer, was de gedachte, dus ik moest toch zeker een aantal keer kunnen vliegen. Rondom de stad St Petersburg, aan de westkust van Floria, liggen een aantal vliegvelden, en een daarvan is Albert Whitted Airport. Het kostte even wat moeite om de vliegschool te pakken te krijgen, maar uiteindelijk had ik een vliegtuig en instructeur als safety pilot weten te regelen. Op naar het vliegveld!

Op de vliegschool heerste een ontspannen sfeer; dat moet ook wel want ook al was het pas 9 uur in de ochtend, het was al een mooie 30 graden celcius. Ik wachtte even op de instructeur en deed daarna samen met hem de pre-flight check van het toestel; hoewel je in Amerika meestal met redelijke nieuwe toestellen vloog, had ik een ouder beestje. Niets mis mee, precies wat ik ook in de lage landen gewend ben, en het scheelde wel flink in de huurkosten.

Na de check stapten we in en togen we richting runway 25. Die baan is ruim een kilometer lang. De taxiway stopt op zo’n 300 meter van het verste punt van de baan, wat je nog meer dan 700 meter startbaan geeft als je vanuit dat punt zou vertrekken. Vanwege het warme weer, volle tanks en 3 POB kozen we om een stukje te backtracken; elke meter baan achter je heb je niets aan.

We vertrokken vol gas en na een 400 meter kwamen we los van de grond, we stegen nog even door en draaiden verder naar het zuidenwesten, richtpunt: de Skyway brug. Een indrukwekkende brug, gebouwd nadat een vrachtschip de vorige brug aan gort gevaren had. Always check your height…

Daarna vlogen we langs de westkust naar het noorden. We bleven vrij laag om onder de TMA’s van de diverse grote vliegvelden in de buurt te blijven, maar dat gaf ook een goed uitzicht over het strand en alle huizen die aan de kust gebouwd waren. De safety pilot woonde al jaren in deze streek, dus kon honderduit vertellen over wat er te zien was. Opvallend waren de vele kronkels in de kustlijn, die niet natuurlijk waren, maar daardoor konden zoveel mogelijk mensen “aan de kust” wonen.

Op het navigatiescherm in het vliegtuig wemelde het van de vliegveldjes. We konden nog een aantal touch and go’s links en rechts doen, maar ik koos om gewoon lekker van het uitzicht te genieten en wat afstand af te leggen. Touch & go’s kan altijd als het weer wat minder goed is dan nu; het uitzicht was fantastisch goed.

Na iets meer dan een half uur vliegen zetten we weer koers terug naar het vliegveld. Vanwege alle vliegvelden kon dat eigenlijk alleen maar via dezelfde route, maar ook nu was er genoeg te zien en was het ook iets meer opletten geblazen; het werd aardig druk in de lucht. De lucht zelf was ontzettend stabiel, het was geen enkele moeite om de hoogte te houden; je kon bijna het stuur loslaten.

We zetten koers over het stadscentrum van St Petersburg, en daalden naar circuithoogte om op die manier in downwind te komen voor runway 25. Er was inmiddels wat crosswind komen opzetten met wat kleine rukwinden. Doordat we lager boven gebouwen vlogen, werd ook de invloed van thermiek beter voelbaar. Over het water draaide ik in naar final.

Dit vliegveld is voorzien van een PAPI; ik leek eerst te laag te zitten, dus ik vertraagde mijn daling wat totdat ik weer 2 wit, 2 rood zag op de lampen. Dat beeld aanhoudend daalde ik verder naar de landingsbaan, corrigerend voor de crosswind. Door het warme weer had het toestel wat moeite om lift te verliezen in de flare, dus het flare moment was vrij lang, maar uiteindelijk kwamen we ruim op tijd op de grond om rustig af te remmen en nog voor de helft van de runway de baan te verlaten. Tevreden kon ik terug taxi-en naar de hangar en nam afscheid van Albert Whitted airport en de safety pilot. Een mooie ervaring!

Een aantal dagen later was ik nabij Orlando. Daar probeerde ik ook een vliegtuig te huren, maar vanwege ‘inclement weather’ werd die vlucht door de vliegschool afgelast. De voorspellingen waren ook niet bijster goed, maar op de dag zelf was er niets aan de hand: wolken op 3000 voet en een rustige wind. In Florida zijn ze dergelijk lage bewolking echter niet gewend, dus neemt men het zekere voor het onzekere. Jammer voor die vlucht! Deze trip naar Amerika bleef het bij 1 vlucht.