Ho No Go Go

Het was eerste kerstdag, 2013. Maar wel prima weer om te vliegen, dus na een telefoontje met Eindhoven Tower (“zijn jullie wel open vandaag voor GA verkeer?”) kon ik ‘s middags een korte toer maken, de laatste van dit jaar. In plaats van Flappie en Mariah Carey op Skyradio, zelf de sky in: op naar het vliegveld!

Uit de NOTAMs bleek dat veel vliegvelden gesloten waren of alleen met een paar uur PPR (prior permission required). Ook gezien de beschikbare tijd voor sunset was een vlucht naar een andere luchthaven dus lastig, dus dan maar een lokaaltje Eindhoven->Eindhoven. In het vluchtplan zette ik Seppe EHSE als alternate; de normale uitwijk Budel was tot in het nieuwe jaar gesloten.

Na het indienen van het vluchtplan was het tijd om het toestel te inspecteren. Dit keer bleek weer eens waarom dit zo belangrijk was; alles leek in orde, todat ik het toestel probeerde te verplaatsen: de nosewheel band bleek wat slapjes. Dat is niet prettig vertrekken, taxi-en of landen, dus dat werd een No Go.

Gelukkig was er nog een ander toestel beschikbaar, dus na wat krachttraining om een toestel met slappe band uit de hangar te slepen, het andere toestel naar buiten halen en de slappe band met toestel weer netjes in de hangar terug te zetten, kon ik dan toch op weg. Wel eerst een nieuw vluchtplan indienen en even Amsterdam ARO bellen om het andere vluchtplan uit het systeem te halen.

De communicatie met de toren was in eerste instantie erg slecht verstaanbaar, ik moest een aantal keer om een ‘say again’ vragen. Vervelend voor iedereen. Het bleek te liggen aan de radio in het toestel die op maximaal volume stond en daardoor het geluid krakend eruit gooide; volume iets lager en “read you 5 again”. Op de run-up positie kreeg ik al een cleared for take-off, lekker rustig!

In de lucht was het heerlijk vliegen; goed zicht, nauwelijks turbulentie of thermiek, dus heerlijk stabiel. Ik volgde een tijdje de A2 naar het noorden, en draaide daarna de A15 op, langzaam stijgend naar 3000 voet.

Leerdam en Gorinchem lagen er netjes bij. De weilanden stonden er nog behoorlijk nat bij van de flinke storm die de dag ervoor nog over Nederland en Belgie had geraasd. Op 3000 voet waaide het ook flink, soms had ik 30 knopen tegenwind.

Op de frequentie van Dutchmil was het redelijk stil; nauwelijks verkeer; een verademing met normale dagen waarin het vaak geen 5 seconden stil is.

Bij Gorinchem pikte ik de A27 op richting Breda en kort daarna koers terug naar punt Tango om te gaan landen.

Net op het moment dat ik op downwind was meldde een Transavia zich “established” op 7 nautical mile. Dat werd rondjes draaien op downwind. Ik stelde me in op 2 rondjes, maar na het eerste rondje meldde de verkeersleider dat ik door kon vliegen met eeen extended downwind vanwege zogturbulentie van het landende vliegtuig.

Ik hield het landende vliegtuig in de gaten; op het moment dat ik rook van de banden zag komen, startte ik de timer: pas minimaa 3 minuten later kon ik landen. Ik vloog mijn downwind extended door tot voorbij het Makro pand in Best. Vanuit de toren kreeg ik toestemming om base te gaan draaien.

Uiteindelijk zat ik long final, de PAPI goed in zicht, snelheid goed en kon ik rustig mijn approach doorzetten. Inmiddels zat ik op 2.5 minuut, dus prima timing om met voldoende tussenpozen te landen. De landing zelf was boterzacht, alleen iets uit de centerline gedreven door de 6 knopen crosswind. Nog even terugtaxi-en, de toren en ground goede dagen gewenst en daarmee zat het vliegend jaar 2013 erop. Op naar 2014!