Na mijn bezoek aan First Flight Airport per auto, was het de bedoeling om -nu ik toch in de buurt was- om het ook per vliegtuig te bezoeken. Hoewel de Verenigde Staten een vliegland bij uitstek is, bleek dat toch een hele opgave: in deze regio van Amerika waren niet veel vliegscholen of vliegtuig-verhuurders te vinden.
Na flink wat zoekacties en telefoontjes, vond ik uiteindelijk een vliegveld waar ook nog een vliegtuig en instructeur beschikbaar was om een rondje te vliegen. Het contact per telefoon ging nogal stroef; men snapte niet dat ik een vlucht wilde maken als piloot, maar met een instructeur als safety pilot. Ik werd talloze keren doorverbonden, men had het over visa die ik nodig had, maar uiteindelijk kreeg ik ze overtuigd en werd een boeking gemaakt voor de volgende dag. Op naar het vliegveld!
Het vliegveld was relatief makkelijk te vinden, de vliegschool was ook duidelijk aangegeven, maar ik vond niemand die bereid was mij te woord te staan. De ontvangst was niet allerhartelijkst. Al snel bleek waarom: de boeking stond helemaal niet in het systeem. En de enige beschikbare instructeur stond te wachten op een FAA inspecteur die de boeken en toestellen ging nakijken, dus men was een beetje gespannen.
Na wat druk van mijn kant werd een instructeur gebeld, die wel bereid was om te komen vliegen. Zou een half uurtje duren. Dat werd uiteindelijk anderhalf uur.
In Amerika zijn instructeurs vaak jonge mensen, die net hun vliegbrevet gehaald hebben en graag uren maken. Zo ook in dit geval; een jonge vrouw die net een jaar haar vliegbrevet had, maar nog bezig was met haar instrument rating. Ik vertelde de instructeur van mijn plannen om naar First Flight airport te vliegen, maar daar zette ze een streep door: zij mocht alleen landen op vliegvelden waar een Cessna onderhoudscentrum zat. Mocht er panne zijn, dan kon dat zonder veel moeite geregeld worden.
Ik had nu al lang genoeg gewacht, dus dan maar gewoon even de lucht in, zonder bezoek aan First Flight airport; meestal weet een instructeur leuke feiten over de omgeving te vertellen, dus altijd leuk om een gebied vanuit de lucht te zien. Na de preflight check kozen we snel het luchtruim.
Vanuit de lucht concludeerde ik al snel waarom men niet snapte waarom ik een rondvlucht wilde doen. Het uitzicht was prima, maar niet heel erg interessant: veel land, weinig bebouwing, en continu meer van hetzelfde.
Het gebied was behoorlijk moerassig.
Het leuke van de USA is dat je een hoop vliegvelden tegenkomt. Zo ook deze. Rechts op de foto zie je een parkeerplaats vol met de bekende gele schoolbussen. Die moeten natuurlijk ook ergens parkeren.
Verder was er niet veel te zien. De instructeur had ook weinig te vertellen, ze woonde zelf pas 2 maanden in deze regio en wist dus weinig van de omgeving en had ook weinig inbreng in het vliegen. We besloten redelijk snel terug te vliegen naar het vliegveld.
Na een redelijke landing waren we weer terug op Chesapeake Regional Airport. In het luchthaven gebouw moest ik nog afrekenen, wat weer een flinke hoeveelheid discussie opleverde met de administratie, want hoe moest deze vlucht nu geboekt worden? Uiteindelijk vulde ik tientallen formulieren in om maar aan allerlei voorwaarden te voldoen zodat ik de vlucht mocht betalen.
Al met al was het geen goede ervaring. Uiteraard is het altijd leuk om even te vliegen, maar de onvriendelijkheid en slechte service van de vliegschool en de lokale luchthaven medewerkers zullen ervoor zorgen dat ik niet nog een keer hier terugkom als ik in de buurt ben. Gelukkig zijn de meeste andere vliegscholen en verhuurders altijd erg vriendelijk en meedenkend. En First Flight Airport? Dat komt nog wel een keer in de boeken. Maar niet vanuit deze luchthaven.