Keigave citytrip

Als piloot is er maar 1 tijd: UTC/Zulu; deze tijd heeft geen last van zomer- of wintertijd; maar als piloot heb je dat wel: vandaag was de eerste dag met wintertijd, en dan is sunset een uurtje vroeger dan de dagen ervoor. Met een starttijd van 10:00 ‘s ochtends betekent dat korte vliegdagen: een tripje Texel wordt al snel krap.

De wintermaanden vul je dus vooral met kortere vluchten, maar die zijn niet minder leuk: vandaag was het weer meer dan prachtig, koud maar met een perfect zicht. Een mooi moment om eens een vlucht in de ochtend te doen. Op naar het vliegveld!

Het vliegveld van Eindhoven gaat op zondag om 10:00 open, wat een mooi gezicht oplevert, omdat exact om 10:00 er 3 RyanAir toestellen vlak achter elkaar binnenkomen. Met een korte turnaround tijd zijn ze vaak ook voor 11-en weer weg, dus voor de vliegclub is het zaak om dat gat te benutten en snel weg te wezen. Ik hoefde niet te tanken, en om 10:15 kon ik als eerste weg; de laatste RyanAir was nog terug aan het taxi-en, maar mijn “ready for immediate departure” werd begrepen en ik kon snel weg.

Met halfvolle tanks en geen extra passagiers zat ik snel op 1000 voet en vloog ik de Tango departure verder af, richting ‘s-Hertogenbosch: het zicht was meer dan perfect: navigeren zou geen probleem opleveren. De herfstkleuren waren weer mooi zichtbaar, al leek het dit jaar wat minder kleurig dan vorig jaar rond deze tijd.

Ik klom door naar 3300 voet; er was nul turbulentie, dus na het uittrimmen van het toestel hoefde ik nauwelijks meer te corrigeren: heerlijk vliegen!

Na Den Bosch kwam snel de kruising A2-A15 in beeld, met even verderop het kantoor van mijn werkgever. Helaas nog steeds geen logo op het dak, dus vanuit een kilometer hoogte is het nog niet te herkennen.

Via Tiel kwam ik bij de Waal uit, die ik verder oostwaarts volgde. Nijmegen was al lange tijd zichtbaar, maar ook Arnhem kwam duidelijk in beeld.

Ter hoogte van Bemmel gebruikte ik de steenfabriek van Bemmel als keerpunt: tijd om langzaam terug te keren naar Eindhoven.

Via Oss en Den Bosch vloog ik buiten de CTR van Volkel terug naar punt Tango: op de frequentie van DutchMil hoorde ik echter wat toestellen van de vliegclub ook daar vliegen, dus ik besloot nog even door te vliegen naar Oisterwijk en vanuit daar te dalen naar Tango op 1500 voet. Ik nam contact op met Eindhoven Tower: vanwege drukte rondom Tango vroegen ze ok ik een Whiskey-arrival wilde doen: prima! Dus overhead Oisterwijk doordraaien naar Whiskey; Tilburg aan mijn rechterkant latend.

Via Whiskey, Oscar en Hotel kwam ik op downwind uit, netjes gesepareerd door Tower. Knap werk! Helaas wilde Transavia vertrekken, dus na nog een orbit bij downwind was ik dan eindelijk number 1: ik zette de stopwatch aan na de take-off van Transavia: vanwege zog-turbulentie wil je voldoende minuten tussen hun vertrek en jouw landing houden.

Base, final, een blik op mijn stopwatch: 2 minuut 50 sinds het vertrek van de Transavia: perfect! “Cleared to land runway 22” en met een boterzachte landing werd een perfecte vliegochtend afgesloten. Wat is het toch lekker vliegen in de koudere lucht!