In 2013 bestond de vliegclub in Eindhoven 80 jaar. Reden voor een feestje! Onderdeel hiervan was een fly-in: Eindhoven is normaal niet een vliegtuig waar sportvliegtuigen snel naar toe gaan vanwege de hoge landingsgelden als je geen lokaal clubtoestel vliegt.
Helaas gooide vorig jaar het weer roet in het eten, dus werd het uitgesteld naar 2014; en ondanks een zwaar regenachtige augustus, was 24 augustus een prima dag om te vliegen.
Nu vlieg ik zowel vanuit Eindhoven als Hasselt, maar het is een fly-in, dus op naar Hasselt, en met de OO-KWT naar Eindhoven samen met vliegmaat Ralf.
De fly-in Eindhoven werkte met slottijden, en omdat de verplichte aanvliegroute vanuit het noorden was, moesten we een stukje omvliegen; het was dus zaak om snel de lucht in te zijn. Eerste probleem: de sleutel van het vliegtuig lag niet op de normale plek. Zoeken in het vliegtuig, tussen alle vliegdocumenten, maar geen sleutel te vinden. De persoon die de dag ervoor met het toestel had gevlogen had hem ook niet meer…
Uiteindelijk bleek een andere piloot die ochtend de sleutel even geleend te hebben om de hangardeur open te doen. Dus met dat mysterie achter de rug, konden we de pre-flight check doen, tanken en de lucht in!
Het weer op de heenweg was meer dan prima. CAVOK, perfect rustig vliegweer.
We waren op tijd vertrokken, dus we waren iets eerder dan gepland in de buurt van punt Tango. Toch alvast aanmelden, en Eindhoven Tower liet ons doorvliegen; het was rustig qua aankomsten. Dus de Tango arrival afgevlogen en met een goede approach zette Ralf ons op de grond.
We werden welkom geheten door de marshallers, parkeerden ons vliegtuig bij alle andere, altijd een mooi gezicht, zoveel sportvliegtuigen bij elkaar.
Op de vliegclub was het aardig druk, met een hoop bekenden uit Eindhoven, maar ook daarbuiten. Na een paar uren rondhangen, goed eten en goed gezelschap was het weer tijd om te vertrekken. Het weer was inmiddels een stuk minder geworden, dus we wachtten even een bui en en we togen -voorzien van boarding pass- weer naar het vliegtuig. De terugvlucht zou ikzelf voor mijn rekening nemen.
Op Eindhoven Ground was het lekker druk, veel toestellen wilden na de bui weg. Wij hadden een Zulu departure richting het zuiden, dus we konden vrij snel vertrekken na onze plek in de rij afgewacht te hebben. De grens met Belgie was snel bereikt, en daar kwamen ook de eerste regenbuitjes. Ze vielen mee qua intensiteit, maar als je bijna 200 kilomter per uur vliegt, dan is elke druppel een zichtsbelemmering.
Na een paar minuten klaarde het weer op, werd het zicht weer meer dan 10 kilometer, en kon ik rustig doorvliegen naar Hasselt. Daar was het nog even opletten voor een paar zwevers die ook bezig waren met hun circuit, maar iedereen paste zich goed aan, deed de juiste radiocalls, en zo kon iedereen netjes landen. Een geslaagde vliegdag weer in de boeken. Op naar het 100-jarig bestaan van de vliegclub in Eindhoven!