Eigenlijk had ik vandaag in de planning om een lange tour te maken, maar een zakelijke afspraak gooide wat roet in het eten. Vliegen is anticiperen en vooruit denken, dus een alternatief was snel gevonden: doellandingen.
Bij doellandingen is het idee om zo dicht mogelijk bij een afgesproken punt te landen. Ik koos voor de threshold, duidelijk herkenbaar. Op de vliegclub waren veel piloten bezig met de laatste voorbereidingen voor hun eigen vlucht: het mooie weer had velen doen besluiten om een lange dag te gaan vliegen.
Na de checks was ik het vierde toestel dat opsteeg. Op 1000 voet werd het zicht echter slechter en de wolkenbasis zat ook flink lager dan de weerberichten aangaven. Voldoende voor circuits en landingen, maar veel toestellen keerden snel terug: navigeren op zicht, daar was geen beginnen aan.
In Hasselt is al een tijdje een nieuw korter circuit in gebruik, ik had dat eerder al eens gevlogen, maar dat was alweer even geleden dus het was flink aanpoten om alle downwind checks op tijd af te hebben. Volgende keer eerder mee beginnen.
Door de thermiek onder de wolken verloor het toestel ook moeilijk hoogte, dus het was flink anticiperen. Regelmatig kwam ik bij een landing verder dan gepland, omdat ik de snelheid in de daling iets te ver liep oplopen. Met nauwelijks tegenwind is je grondsnelheid dan al snel hoog.
Van de 6 landingen die ik deed waren er uiteindelijk 2 echt goed op de threshold, 2 acceptabel en 2 waren echt te ver naar mijn zin. Je raakt snel verwend met 3 kilometer runway in Eindhoven. Met de 600 meter gras in Hasselt telt elke meter uiteindelijk.
Het was geen uur vliegen, maar een goede en intensieve oefening. Dat ga ik vaker doen!