Vliegen met een laagdekker (2)

Vorige week vloog ik mijn eerste les met een laagdekker, een mooi onderhouden Piper Cherokee. Een nieuwe type voor mij, dus meerdere lessen was meer dan welkom. Vandaag was de tweede les. We startten met een grondige pre-flight inspectie: het toestel had al enkele dagen niet gevlogen en de vlucht voor ons was er een item met de deur. Dit bleek hersteld, en na het indienen van een vluchtplan konden we instappen.

Met een schitterende wind en nauwelijks wind, vertrokken we richting het zuiden. Eindhoven of EHEH, heeft gepubliceerde routes om te vertrekken, dus het is een kwestie van de juiste Visual Reporting Points goed vanuit de lucht te herkennen. Op 1 herkenningspunt na lukte dit behoorlijk en na een minuut of 10 waren we buiten de CTR.

Door middel van de DME vlogen we om de CTR heen. Het zicht was werkelijk fantastisch en de lucht was zeer rustig. Ideaal vliegweer! Na een korte klim kwamen we op het punt aan waar we de CTR weer inwilden en ik meldde me aan bij Eindhoven Tower. We kregen de klaring en zo waren we enkele minuten later op downwind voor touch en go’s. Zodra we daar kwamen kregen we echter een ‘orbit to the left’: Een RyanAir toestel stond op het moment van vertrekken. Daarachter een Transavia, dus we zouden wel even in de holding hangen.

Tot onze verbazing kregen we na het vertrek van de RyanAir de melding “you are number one”. Dus richting base en final en terwijl de Transavia vlucht stond te wachten, kon ik mijn eerste touch maken. Ik kwam wat laag binnen.

Daarna nog een aantal circuits, waarbij ik steeds beter het juiste glijpad te pakken kreeg. Het blijft wennen om zo’n grote baan voor je te hebben liggen als je de 600 meter gras van Hasselt/Kiewit gewend bent. Beiden zijn leuk…

Waarschijnlijk nog 1 les nodig om alle typen landingen en noodprocedures door te nemen. De POH is ook in bezit, dus ik kan daar alvast eens in studeren. Bij het verlaten van het clubgebouw vertrok net een groot vrachtvliegtuig. En dan bedoel ik groot. De vliegclub bevindt zich echter op het militaire gedeelte van de luchthaven, dus foto’s maken is niet toegestaan. Maar het was imposant om dit toestel langzaam doch sierlijk van de baan te zien vertrekken. Mijn oren denken er overigens anders over…