Noodlandingen oefenen, retourtje Zwartberg

Na weken van slecht weer was er eindelijk vooruitzicht voor een paar dagen met mooi weer. Op vrijdagochtend bleek uit de weerberichten dat het weer ook was zoals voorspeld: wolken hoog genoeg en het zicht meer dan 10 kilometer. Ideaal om weer eens te vliegen!

Voor vandaag stonden er 2 vluchten gepland: een vlucht om allerlei type landingen te oefenen en een korte vlucht naar een ander vliegveld in de buurt met wat andere piloten. Ik begon de dag met het oefenen van de landingen.

In Hasselt was het nog niet druk in het circuit, ideaal om allerlei verschillende landingen te doen, eerst een aantal normale landingen; de wind was maar een paar knopen, maar draaide wel continu van strak in de baan tot volledig crosswind.

De normale landingen gingen goed, de derde landing werd een precisie landing. Dan vlieg je met wat minder snelheid, zodat je preciezer op je gewenste punt uitkomt. Ook die ging prima. Tijd om de moeilijkheidsgraad op te schroeven!

Ik steeg weer op, steeg door naar 2000 voet, carb heat aan en motor op idle: simulated forced landing, oftewel, het oefenen van een noodlanding. Belangrijk bij een engine-out is dat je de juiste snelheid kiest “best glide speed”. Bij deze snelheid verlies je het minst snel hoogte. Ik hield bij de eerste poging dat niet altijd even goed in de gaten, met als gevolg dat ik veel hoogte verloor. Uiteindelijk kwam ik op final uit en haalde de threshold net. Landing geslaagd, maar had beter gekund.

Nu steeg ik door naar 2100 voet, en weer hetzelfde, noodlanding; nu hield ik de snelheid stukken beter in de gaten en kwam eigenlijk prima uit, perfecte noodlanding!

De volgende was een noodlanding oefening vanaf 2300 voet. Ik kwam iets te hoog uit op het low-key point. Dat is nog altijd beter dan te laag, maar daardoor zat ik op final ook nog wat te hoog. Met een kleine slip haalde ik de hoogte eruit, maar kwam toch vrij ver op het veld terecht. Op zich niet erg, maar in een echte noodsituatie heb je waarschijnlijk geen veld van honderden meters beschikbaar, dus het is zaak om toch zo goed als mogelijk aan het begin van de baan te landen. Bij een echte noodlanding en een kort veld had ik waarschijnlijk meer geslipt.

Ik steeg weer op en deed nog een normaal circuit, maar dan zonder flaps, want die kunnen ook wel eens stoppen met werken; je vliegt dan met iets meer snelheid naar je landing toe. Die landing ging niet optimaal, mijn snelheid liep iets teveel op, waardoor ik verder op het veld terecht kwam. Dat moet ik nog eens vaker oefenen.

Hiermee was de oefenvlucht afgerond. Tijd voor een smakelijke lunch met vliegvriend Bart op het vliegveld. Intussen kwam ook Ralf binnengedruppeld, en bespraken we de vlucht: in eerste instantie zou het Luik worden, maar daar was het weer niet erg goed. Het werd ook al later in de middag, en als de temperatuur daalt, is de kans op wolken en mist hoger. Het was erg vochtig in de lucht, dus dan is die kans nog veel groter. We besloten het dichterbij op te zoeken: Genk/Zwartberg. Dit ligt op zo’n 11 kilometer van Hasselt. Lekker kort tochtje. Ik was al lang niet meer op Zwartberg geweest, laatste keer was tijdens mijn PPL examen in 2009.

Ik was de PIC voor de heenvlucht: we stegen op, het zicht was inmiddels al iets ingezakt en richting Luik zag het er erg slecht uit: goede keuze. Zwartberg was al snel gespot, we draaiden netjes het circuit in tussen de andere vliegtuigen die bezig waren. Op final zat ik wat laag, waardoor we laag binnenkwamen, maar met een zachte landing sloot ik de heenvlucht goed af. Even snel wat drinken, landingsgeld afrekenen en terug. Naam- en vlieggenoot Ralf vloog terug; backtrack over de baan en take-off.

Ralf had het nadeel dat hij tegen de zon in moest vliegen, en dan was het zicht behoorlijk belabberd. Maar niet rechtstreeks tegen de zon in te vliegen maar in hoeken van 45 graden, was het zicht voldoende. Naar de grond was het sowieso prima.

In Hasselt was niemand op de radio, dus overhead the field om te kijken of de baanrichting niet veranderd was en of het veld open was. Geen veranderingen, dus in het circuit voor runway 09. Base, final en met een landing uit het boekje zette Ralf het toestel 22 minuten na vertrek uit Zwartberg ons weer veilig af in Hasselt. Een prachtige vliegdag en een goed begin van 2013: ruim een uur gevlogen, 8 landingen en flink geoefend op situaties die je hopelijk nooit nodig hebt, maar waar je altijd op voorbereid moet zijn.