Vliegen met een laagdekker (2)

Vorige week vloog ik mijn eerste les met een laagdekker, een mooi onderhouden Piper Cherokee. Een nieuwe type voor mij, dus meerdere lessen was meer dan welkom. Vandaag was de tweede les. We startten met een grondige pre-flight inspectie: het toestel had al enkele dagen niet gevlogen en de vlucht voor ons was er een item met de deur. Dit bleek hersteld, en na het indienen van een vluchtplan konden we instappen.
Lees verder »

Visual Reporting Points

Als VFR vlieger maak je regelmatig gebruik van VRPs : Visual Reporting Points. Ze zijn belangrijke punten van en naar een vliegveld. ATC kan ook vragen om bij bepaalde VRP’s een report te maken.Voor de bekende velden om je heen ken je ze wel en weet je ze goed te vinden, maar wat nu als je naar een nieuw veld gaat? Waar vind je de informatie en hoe bereid je je voor?

Lees verder »

Het meten van snelheid in de lucht

Het is belangrijk om tijdens het vliegen je snelheid te weten. Niet alleen is dat nuttig voor je navigatie, maar een vliegtuig blijft alleen vliegen als het voldoende snelheid houdt. Tijdens de grondrol in je take-off controleer je dus ook over de snelheidsmeter een indicatie geeft (“Airspeed is alive”). Maar hoe wordt die snelheid eigenlijk gemeten?

Lees verder »

Vliegen met een laagdekker

Na ruim 2 jaar vliegen op alleen hoogdekkers (en ook nog puur Cessna), kwam voor mij het moment om te vliegen met een laagdekker: Een Piper Cherokee 28. Dat mag je niet zomaar, je moet met een bevoegd instructeur een “conversie” doen: zodat je alle eigenschappen van een nieuw type toestel goed doorkrijgt. Het was al weer even geleden dat ik in Eindhoven had gevlogen, dus het zou een dubbelzware les worden.

Lees verder »

Rondje Visual Reporting Points Luik

De voorspellingen aan het begin van de week waren niet erg hoopgevend: het zou de hele week regenen. Gelukkig zitten voorspellingen/verwachtingen er ook wel eens naast. Dit keer in positieve zin: vandaag was het prachtig weer, nauwelijks een wolkje aan de lucht. Dus snel een vliegtuig geregeld en de route bepalen.

Dit keer werd het een rondje Visual Reporting Points rondom Luik: deze reporting points worden tijdens je navigatie gebruikt om op een gecontroleerde manier vliegtuigen van en naar Luik te krijgen. Ook als je Luik zelf niet aandoet als bestemming maar er wel overheen wil vliegen, worden deze punten gebruikt.
Lees verder »

Visualisatie van een overtrek / stall

Tijdens je opleiding tot piloot leer je wat een stall is: door het overschrijden van de kritieke aanvalshoek van je vleugel onderbreek je de luchtstroming rondom de vleugels die voor de lift zorgen. Van Skycaptain Marz kreeg ik dit filmpje doorgestuurd, waar je duidelijk ziet wat er gebeurt tijdens een stall.

Lees verder »

Waar is het noorden? Noem 3 locaties.

In Nederland en Belgie hebben we er eigenlijk weinig ‘last’ van en is het vooral een theoretisch vraagstuk. Maar er bestaat zowel een magnetisch als een geografisch noorden. En om het erger te maken: het magnetisch noorden verplaatst zich ook nog elk jaar. Hoe zit dat nu eigenlijk?

Lees verder »

DME: hoe zit dat ook alweer?

Tijdens je initiele opleiding en tijdens je VFR vluchten maak je misschien maar weinig gebruik van je DME. Toch kan deze afstandsmeter wel degelijk van nut zijn. In dit artikel ga ik in op de werking van de DME en welke toepassingen het heeft.

Lees verder »

Verfrissen en opfrissen

Regelmatig wil ik een opfris les doen met een instructeur om weer eens een aantal oefeningen te doen die je misschien niet snel zelf doet. Maar door allerlei omstandigheden kwam dat er niet van. Door het ongeval van een paar weken geleden van de collega piloten, werd ik weer op dat spoor gezet en was een afspraak snel gemaakt.

Maar eerst ging ik vandaag zelf nog vliegen; na de circuit training van vorige week weer dat gevoel van ergens naar toe vliegen. De bestemming werd Seppe (EHSE): een klein vliegveld bij Ettenleur, maar met een mooie asfaltbaan om op te landen.

Lees verder »

Schiphol Talkdown

Standaardisatie is in de luchtvaart belangrijk. Zo is er een gezamenlijke ‘taal’ ontwikkeld, zodat elke piloot en luchtverkeersleider dezelfde set aan woorden begrijpt. Lokaal zijn er altijd verschillen. Ook zijn de woorden en begrippen zo gekozen dat er weinig overlap is met andere woorden die daarop lijken.

De verschillende onderdelen van de luchtverkeersleiding hebben ook vastgestelde namen. Zo heb je Ground, die alle grondbewegingen tot aan de start- en landingsbaan afhandelt. Tower behandelt al het startende en landende verkeer. In de jaren 50 was er nog niet zo’n vastgestelde naam. Schiphol, op dat moment hard aan het groeien, kreeg een extra frequentie met als doel om vliegtuigen in slechter weer ‘naar beneden te praten’. Hoe noem je dat? Schiphol Talkdown. In bijgaand filmpje een leuk samengesteld overzicht van de historie.

Lees verder »