Slip & Wake

Vandaag begon de dag prachtig: CAVOK, weinig wind. In de middag zouden wel wat wolken Nederland binnentrekken vanuit het westen, maar een prima dag om te vliegen; dus na het einde van de werkdag snel naar het vliegveld! Mijn passagiertje van vandaag murmelde op het laatste moment af, dus dan met POB 1 maar een snel rondje.

Het toestel stond al buiten, er was net een instructieles op geweest. Even brandstof controleren en de rest van de pre-flight checks en daarmee kon ik rap weg, nog net voor een Transavia toestel: daar word je vrolijk van! Voor de verandering had ik niet mijn standaard Clarity Aloft headset op, maar mijn “oude” David Clark; toch verwend met die Aloft; wat een gewicht op je hoofd!

De wind stond behoorlijk recht in de baan, dus met weinig correcties steeg ik rechtdoor op; door het lage gewicht (tanks voor 40 % gevuld en maar een persoon aan boord) zat ik nog voor de bocht op 800 voet en kon ik langzaam aflevellen naar 1000 voet.

Het zicht op de grond was 10 kilometer (of meer), maar boven de 1000 voet was het toch minder, maar nog prima zicht om te kunnen navigeren. De lucht was heerlijk rustig, qua drukte en termiek/turbulentie; heerlijk zacht vliegen!

Bij Den Bosch vloog ik een rondje om het provinciehuis. Daar bleek dat het zicht langzaam minder werd, zeker naar het zuid-westen toe, als je tegen de zon in keek. Dus omdraaien voordat het echt soep zou kunnen worden door een dalende temperatuur in de avond.

Bij Eindhoven was er niets te doen, dus werd het ‘report Hotel’; het laatste reporting point voordat je het circuit indraait. Dat betekent echter ook dat je op Hotel nog op 1500 voet zit, en je dus daarna snel moet dalen om op 800 voet uit te komen in downwind.

Tijd om weer een oude ‘truuk’ te herhalen: slippen; hierbij gooi je het toestel behoorlijk uit z’n aerodynamische toestand, met als gevolg dat je snelheid niet toeneemt, maar je daalsnelheid wel: daardoor kon ik met 70 knopen 1000 voet per minuut dalen, en zat ik zo op de juiste hoogte voor downwind.

Dit keer was Transavia me echter voor, dus een rondje op downwind en daarna een verlengde downwind om de wake turbulence van de ‘medium jet’ te ontwijken. Dat er toch nog wat hing merkte ik op short final; wat kleine turbulentie, maar niets om een landing uit het boekje te voorkomen: boterzacht en stall warning net voor de wielen de grond raken.

Met een prima gevoel weer een mooie vlucht in de boeken!