Zicht op proef

We hebben al tijden een enorm mooie herfst. Noem het nazomer, voorherfst of Indian Summer, maar het weer ziet er prachtig uit. Dus voor de vlucht voor vandaag kon niets in de weg staan: de hele week was al mooi weer voorspeld en was het inderdaad ook mooi weer.

Op donderdag ontstond overal lage bewolking: een inversielaag zorgde ervoor dat die maar moeilijk konden “ontsnappen”. Dus het was op vrijdagochtend even afwachten wat het zou worden. De oorspronkelijke vlucht stond gepland naar Koblenz, daar kun je immers goed lunchen. Maar het zicht was in die buurt slecht, al waren de voorspellingen goed. Dus toch maar op naar het vliegveld: de rechterstoel vandaag werd bezet door vliegvriend Bart, die nog druk in zijn opleiding zit.

Op het vliegveld was het schitterend zicht: verticaal in ieder geval: geen wolkje aan de lucht! En ook horizontaal werd het zicht steeds beter; naar Koblenz was het echter nog steeds prut, minder dan 5 km zicht. We besloten om maar even te wachten: hangar flying!

Na een uurtje was het zicht in Hasselt optimaal, Koblenz werd wel beter maar was nog niet echt geweldig; maar naar het noorden was het beter. Omdat we inmiddels al een uur tijd waren verloren en we het toestel op tijd terug wilden brengen voor de volgende piloot; kozen we voor Seppe: op een half uurtje vliegen en relatief makkelijk qua navigatie: na het startpunt Lummen is het een rechte lijn naar Seppe.

Na een grondige vliegtuigcheck en nog wat liters brandstof erin was het tijd om te vertrekken: de checklist werd gezamenlijk afgewerkt -altijd leerzaam- en we kozen het ruime sop.

Sop? Ja sop, want de verticale zichtbaarheid op hoogte was niets om over naar huis te schrijven; we probeerden wat verschillende hoogtes, maar overal was het niet al te best. We kozen een punt in de verte dat we nog net konden zien, en op de papieren kaart zochten we dat punt en keken wat de afstand is: zo’n 9 kilometer.

Omdat we veel herkenningspunten hadden voorbereid, besloten we om door te vliegen naar Seppe. Na een half uurtje kwamen we bij Seppe aan: baan 07 in gebruik, beetje crosswind. Omdat we nog teveel hoogte hadden, draaide ik nog een extra rondje voordat we downwind ingingen.

Bij Seppe en baan 07 moet je op tijd naar base draaien, omdat je anders de CTR van Woensdrecht inschiet; we hadden downwind wat dicht bij de baan gekozen, dus met een korte base konden we meteen doordraaien naar final. Na een zachte landing konden we afrekenen, vliegplan indienen en lunchen.

Na een geslaagde lunch – al blijft het uitzicht op de baan van het restaurant in Seppe beperkt – stegen we weer op, terug in de richting van Hasselt. Nu hadden we de zon wat tegen, wat het zicht wat lastiger maakte: niet zozeer naar de grond toe maar vooral om andere vliegtuigen te spotten. Een extra paar geoefende ogen helpt dan ook, zeker als dat nog eens extra ondersteund wordt door de PCAS.

Vlakbij Hasselt spotte de PCAS een toestel: 4 kilometer van ons vandaag, 300 voet lager. De afstand nam af tot 2 kilometer maar bleef daarna gelijk, maar we konden hem niet vinden: maar hij kan natuurlijk net achter je vliegen en onder je; dalen wordt dan wel gevaarlijk. Maar gelukkig hielp Brussel Information een handje en konden we het vliegtuig snel spotten: het vloog parallel aan ons, maar was niet makkelijk te zien door de witte laag in de lucht.

Het andere toestel was ook op weg naar Hasselt, dus we minderden wat vaart om achter hem aan richting het vliegtuigcircuit te vliegen. Daar was het behoorlijk druk, dus het was even flink communiceren met elkaar om te zorgen dat iedereen wist waar ze zaten en wat ze gingen doen: een toestel moest uiteindelijk de go-around in omdat hij te dicht achter een zwever kwam te zitten; wij besloten tot een extended downwind om wat meer ruimte te scheppen.

Door de extended downwind bleef ik wat langer op hoogte. Achteraf iets te lang, waardoor in final nog flink wat hoogte verloren moest worden: full flaps en met idle motor liet ik het toestel zakken: net voorbij de treshold kwamen we met een zachte landing op de grond en konden we een leuke vliegdag afsluiten met hetgeen we ook begonnen waren: hangar flying.

Vliegen in wat slechter zicht is erg leerzaam, maar hou wel je grenzen in de gaten: in de lucht hoorden we veel toestellen die in slechtere gebieden zaten en omdraaiden, maar een aantal drukte ook door en hadden wat extra hulp nodig bij hun navigatie naar de eindbestemming. En als je met wat minder zicht dan kastelenweer gaat vliegen: nodig iemand uit die met je mee kan kijken!