2 circuits, 2 full stops

Na de navigatie van gisteren had ik voor vandaag een uurtje solo circuits gepland; die precisie landingen zitten er nog niet voldoende in, dus dat kost nog een paar uur oefenen. De panelen die je kunt gebruiken om je punt van landing te bepalen stonden al klaar; er waren meer mensen in het circuit aan het oefenen.

Dus hup de lucht in! De thermiek was flink aanwezig dus hoogte houden was erg lastig en dalen in ‘base’ was door de thermiek flink lastig. Het toestel wilde maar blijven vliegen! Bezig om het vliegtuig toch te laten dalen liep de snelheid wat te ver op, dus mijn landing kwam veel te ver uit. Dus niet meteen door via een touch&go, maar gewoon ‘taxi to holdingpoint’ en terug opstijgen.

Op het moment dat ik in downwind ben en ik bezig ben met de downwind checklist hapert de motor even. Een piloten gezegde : “Als de toeren omlaag gaan, gaat de hartslag omhoog”. En dat klopte zeker in dit geval. Full alert, de motor draaide inmiddels allang weer als een zonnetje. RPM was goed, carburator check, ook geen icing daar.

Het zekere voor het onzekere nemend ben ik geland, niet meer opgestegen en een instructeur erbij gehaald. Hij heeft nog een aantal circuits gevlogen met het toestel, maar het bleef normaal. Waarschijnlijk was een bougie vuil doordat het brandstofmengsel te lang te rijk was geweest. Even “schoonblazen’ door het mengsel bij de run-up wat armer te maken. Maar mijn eigen instructeur was tevreden met mijn oplossing: een voor mij onbekende situatie, dus het zekere voor het onzekere nemen en het toestel aan de grond zetten.

Voor mij zaten de circuits er voor die dag wel op. 25 Minuten in de lucht. Om te genieten van het mooie weer heb ik nog wel een vlucht mee gevlogen met een club collega en voor de rest lekker zitten genieten van de andere piloten die bezig waren met hun precisie landingsoefeningen.

Een leerzame ervaring. Hoeft voor mij niet te vaak te gebeuren…